Frida Kahlo - Autoportret z obciętymi włosami

Frida Kahlo została uznana za najwybitniejszą malarkę meksykańską XX wieku. Była jedną z czterech córek swojego węgiersko-żydowskiego ojca, Guillermo Kahlo oraz matki pochodzenia hiszpańsko-meksykańskiego, Matilde Calderón y Gonzalez.

Frida Kahlo chciała zostać lekarką, jednak los zaplanował dla niej coś zupełnie innego. Jej problemy ze zdrowiem rozpoczęły się, gdy miała piętnaście lat i zachorowała na polio. Najgorsze jednak było dopiero przed nią. Kiedy zaczęła urzeczywistniać swe marzenia szkoląc się na lekarkę, przeżyła poważny wypadek autobusu, który zakończył jej karierę medyczną. Wypadek odmienił jej życie na zawsze. Doznała poważnych ran, spędziła rok na łóżku lecząc liczne złamania obojczyka, żeber, miednicy, urazy barku i stopy. Następstwem wypadku były również jej problemy z płodnością. Frida przeszła 30 operacji, lecz mimo to, spędziła resztę swojego życia w nieustannym bólu. To właśnie leżąc w szpitalu, zaczęła malować. Jej obrazy przedstawiają różne style, od realizmu, przez symbolizm do surrealizmu.

Ktoś mógłby powiedzieć, że malarstwo Fridy jest autotematyczne, ponieważ malowała głównie autoportrety. Być może, jednak w portretach tych potrafiła zawrzeć całe życie, fizyczne i duchowe, cierpienie, namiętność do mężczyzn i do kobiet, miłość, tragedie, ból poronienia i zachwytu nad pięknem stworzenia, wiarę w Boga, matkę Boską, ale i meksykańską mitologię i światową rewolucję. „Autoportret z obciętymi włosami” powstał w 1940 roku, zaraz po rozwodzie malarki z Diego Riverą, wielkim malarzem, przedstawicielem meksykańskiego malarstwa monumentalnego. Małżeństwo z artystą nie było łatwe, czasem wpadał w furię i stosował przemoc fizyczną. Chociaż brzmi to dość nieprawdopodobnie, Frida rozwiodła się z nim po raz drugi, po powtórnym wyjściu za niego za mąż. Obraz ten to szczery do bólu zapis jej faktycznych przeżyć. Frida porzuciła kolorowe stroje ludowe, które nosiła po ślubie i zaczęła ubierać się w za duży męski garnitur. Obcięła również swój długi warkocz. Ciemne pukle włosów rozrzucone po podłodze nawiązują do napisu na górze obrazu: „Jeśli cię kochałem, to tylko dla twych włosów, odkąd jesteś ostrzyżona, już cię nie kocham”. To tekst popularnej wówczas piosenki. Tajemniczy obraz nie ma dość jasnego przesłania. Czy to okaleczenie, celowe oszpecenie się i pozbawienie symbolicznego atrybutu kobiecości, czy może manifestacja zdobytej niezależności? Wyraźne upodobnienie się do mężczyzny może sugerować zmianę w jej wnętrzu. Frida była biseksualna, więc może to manifestacja jej drugiego wcielenia a może próba przedstawienia dwoistości swojej natury. Nie wiadomo również, czy nie była to próba pokazania, że nie ma w niej już kobiety. Okaleczona fizycznie, bez możliwości posiadania dziecka, pozbawiona miłości mężczyzny, dokonuje ostatecznego pożegnania się z własną tożsamością.

„Autoportret z obciętymi włosami” to obraz dojrzałej już kobiety, która w życiu przeszła bardzo wiele. Obraz pokazujący, jak bardzo życie wpłynęło na jej wnętrze, myślenie i świadomość samej siebie. W 1950 roku Frida przeszła siedem operacji kręgosłupa, brała silne leki przeciwbólowe i mogła poruszać się już tylko na wózku. Jej ekshibicjonizm, szczerość i zainteresowanie tematyką kobiecą inspirował feministki. Jej talent dostrzegli wszyscy. Jeden z jej obrazów, "The Roots" został sprzedany na aukcji za rekordową cenę ponad pięciu i pół milionów dolarów. Była to największa suma, jaką do tej pory zapłacono za obraz meksykańskiego artysty. W 1954 roku Frida najprawdopodobniej popełniła samobójstwo, mówi się również, że miała zator płucny oraz, że umarła z bólu.